Լինում է,չի լինում մի անխելք կաղամբ է լինում:Մի օր նա վորոշեց գնալ անտառ:Ճամփին նա սկսեց գլորվել որովհետև նա ձեռք ու ոտք չունի:
-Վերջապես հասա տեղ. ասաց նա, որովհետև շատ եր հոգնել:
Անտառում նա տեսավ մարդ հետո մարդը նրան տեսավ և ասաց.
-Արի գնանք իրար հետ:
Ես անխելք կաղամբը համաձայնվեց:գնացին գնացին վերջը հասան տեղ:Մարդը սկսեց նրան լվանալ,կաղամբը ասաց ինչու ես ինձ լվանում մարդը ասաց դե բռնվի և այդ պես նա ընկավ թթվի ամանի մեջ:
Այն ինչն է ինչը որը վազում են իրար հետևից:
Ես Մարինեն եմ: Սովորում եմ Մխթար Սեբաստացի կրթահամալիրում: Այսօր կպատմեմ, թե կրթահամալիրում որ վայրն է ինձ համար ամենասիրելն: Ես սիրում եմ ավազե հրապարակը: Այնտեղ մենք միշտ գնում էնք խաղալու: Ես իմ ընկերների հետ խաղում եմ վազողի:
Իմ անունը Մարինե Մադոյան է: Ես սովորում եմ Արևմտյան դպրոցում: Գիտե՞ս, որ ես 8 տարեկան եմ: Սիրում եմ կոնֆետ ուտել: Սիրում եմ ընկերներիս հետ միասին լողալ մեր դպրոցի լողավազանում: Ես չեմ սիրում լպրծուն գորտերին: Իսկ դուք գիտե՞ք, որ ես ուզում եմ դառնալ նկարչուհի: ♡♡♡
Մարինե Մադոյան 